Vlaams volksvertegenwoordiger kieskring West-Vlaanderen - Burgemeester Ledegem
Loopgraven behoren tot het verleden
De strijd vond net zoals de Groote Oorlog plaats in de loopgraven van de West-Vlaamse polders. De poldergraslanden waren het slagveld, de polarisering tussen landbouw en natuur de uitgekiende strategie (propaganda) om die oorlog te voeden. Wanneer politieke profilering telt boven het resultaat, laait de strijd telkens opnieuw op.
Vandaag is de rust op het terrein teruggekeerd. CD&V wil niet opnieuw de loopgraven in. Dit komt de poldergraslanden letterlijk en figuurlijk niet ten goede.
Binnen de schoot van de regering werd na meer dan 20 jaar discussie eindelijk een akkoord bereikt over de poldergraslanden. Een soort van verdrag van Versailles. Het is waar dat na de Groote Oorlog, al snel een tweede Wereldoorlog volgde. Maar laat ons uit geschiedenis leren, zeker in de polders die al zo getekend zijn door die Groote Oorlog.
Een deel van de poldergraslanden is nu beschermd via het natuurdecreet, een ander deel door de landbouwregeling uit een Europese verordening. Waar anderen in het verleden niet slaagden, slaagde Minister Schauvliege wel. Er werd een evenwicht bereikt tussen natuur en landbouw. Een voorbeelddossier voor vele andere.
Het klopt dat in het Brugs Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan (GRUP) een aantal poldergraslanden aangesneden worden. Maar zet dit de gehele bescherming van de poldergraslanden op losse schroeven? We mogen ons niet laten leiden door dit soort van eenzijdige propaganda. Om die reden wat duiding.
De beslissing tot aansnijden van het bewuste stukje poldergrasland is niet genomen door Jan modaal, maar met consensus binnen de Vlaamse Regering. Een lidstaat, en enkel een lidstaat, kan volgens de Europese Verordening afwijken van de aanduiding als ‘Ecologisch Kwetsbaar Blijvend Grasland’ als het daartoe een grondig gemotiveerde reden geeft. De Vlaamse Regering is dus van oordeel dat het belang van het Brugse GRUP met daarin ook het nieuwe voetbalstadion, voldoende doorweegt. Bovendien werd in de beslissing van de Vlaamse Regering opgenomen om de natuurwaarden te verschuiven naar de rand van de KMO zone. Op deze wijze wordt een correcte invulling gegeven aan de zorgplicht uit het natuurdecreet. Een extra compensatie (in de praktijk op landbouwgrond) wordt in een dergelijk dossier niet vereist.
Spijtig dat Vlaams parlementslid Wilfried Vandaele daar toch op aanstuurt, alsof hij nog maar eens de landbouwers wil treffen, het mes in de wonde wil wringen, in de hoop een nieuwe oorlog te kunnen ontketenen. Beste Wilfried, wij doen niet mee!
Bart Dochy
Vlaams Parlementslid CD&V
